SYNDROM KISS – na co zwrócić uwagę w procesie diagnostycznym?

WARSZTAT TERAPEUTY

Na diagnozę do naszych gabinetów trafiają dzieci z różnymi trudnościami. Wiele z nich prezentuje nieprawidłową dystrybucję napięcia mięśniowego, a niektóre również problem z asymetrią, co objawia się między innymi nieprawidłowym ułożeniem dziecka – w literkę C, trudnościami ze spaniem czy jedzeniem. Konieczne jest w takich sytuacjach podjęcie odpowiedniej formy terapii, ale przede wszystkim postawienie właściwej i rzetelnej diagnozy. Za tego typu trudnościami stoi bowiem bardzo często syndrom KISS. Jest to skrót nazwy z języka niemieckiego, którego pełna forma przyjmuje postać: Kopfgelenk Induzierte Symmetrie Störungen. Tą nazwę można przetłumaczyć na język polski jako zaburzenia symetrii, które są generowane stawami potylicznymi.

Zanim jednak bliżej przyjrzymy się objawom tego zaburzenia, konieczne jest uświadomienie sobie, jak ważne w rozwoju dziecka jest prawidłowe kształtowanie się kręgosłupa, a w szczególności jego górnego odcinka. Odcinek szyjny jest bardzo wrażliwy i złożony, ale co istotne – odpowiada za szereg umiejętności pojawiających się u dziecka, takich jak: wspieranie głowy, kształtowanie reakcji równoważnych, odczuwanie świadomości własnego ciała w przestrzeni i poczucie ruchu w ogólnym znaczeniu tego słowa. Ten odcinek jest zbudowany z dwóch kręgów szyjnych: dźwigacza (atlas) i obrotnika (axis)e. Od innych kręgów różnią się one swoją budową. Ten pierwszy nie ma bowiem trzonu i jest zbudowany tylko z łuków kręgowych. Powierzchnie stawowe łączące dźwigacza od strony czaszki pozwalają na wykonywanie ruchów potakujących głową, co w połączeniu z obrotnikiem daje szansę na wykonywanie ruchów przeczących głową. Co istotne, atlas i axis wraz z podstawą czaszki oraz tkankami miękkimi tworzą stawy głowy. 

Należy podkreślić, że ten obszar jest bardzo ważnym ośrodkiem odczuwania i reguluje również postrzeganie przestrzenne i napięcie mięśniowe. Znajdują się tutaj również liczne receptory, które przekazują zdobyte informacje do mózgu. Jeśli więc jakikolwiek kręg ustawiony jest w nieprawidłowy sposób, to mózg nie może właściwie odczytać informacji i daje nieprawidłowe sygnały do ciała, przez co dziecko zaczyna zachowywać się w sposób inny niż zakłada to norma rozwojowa. 

Widać więc bardzo wyraźnie, że rola kręgosłupa jest bardzo ważna i że wpływa on na rozwój mięśni, ścięgien czy aparatu gardła. Trzeba pamiętać o tym, że:

  • kręgosłup odpowiada za odprężenie wszystkich narządów w czasie snu,
  • nadzoruje pracę aparatu ruchowego i wpływa na kształtowanie się równowagi,
  • jest połączony z centrami mózgu,
  • jest związany z główną dyspozytornią mózgu.

 

Patrząc w związku z tym na syndrom KISS, należy stwierdzić, że nie jest to choroba, ale zaburzenia sterownicze, które objawiają się:

  • kręczem szyi,
  • skrzywieniem kręgosłupa,
  • asymetriami widocznymi na twarzy (np. nieprawidłowo rozstawione oczy, opadający kącik warg),
  • asymetrią w ustawieniu kończyn górnych i dolnych. 

    
Oczywiście każda trudność czy zaburzenie pojawiają się w wyniku określonych przyczyn. Można je podzielić na dwie grupy:

1.    przyczyny pojawiające się w czasie ciąży:

  • stres, który towarzyszył matce,
  • nieprawidłowa budowa kręgosłupa lub skrzywienie kręgosłupa, które było zdiagnozowane u matki,
  • krwawienie w czasie ciąży,
  • przedwczesny poród,
  • choroby matki i leki, które przyjmowała w trakcie ciąży,
  • używki, praca w szkodliwych warunkach, kontakt z substancjami chemicznymi,
  • ciasna pozycja dziecka w łonie matki,
  • mało ruchów wykonywanych przez dziecko w czasie ciąży – ruchy często jednostronne, rzadkie, niepokojące, słabe,
  • ciąża bliźniacza wpływająca na to, że dzieci mają ograniczoną ilość miejsca, przez co często układają się nieprawidłowo;

 

2.    przyczyny okołoporodowe:

  • zbyt długi i trudny poród, kleszczowy lub próżniowy,
  • poród zbyt szybki, bardzo krótki,
  • ułożenie pośladkowe dziecka,
  • konieczność wykonania cesarskiego cięcia,
  • zagrożenie pojawiające się dla życia dziecka w czasie porodu,
  • wąska miednica matki,
  • owinięcie dziecka pępowiną,
  • uciskanie brzucha matki w celu wypchnięcia dziecka,
  • duża waga urodzeniowa dziecka – ponad 4000 g,
  • wyciąganie dziecka rękami w fazie parcia z kanału rodnego,
  • uszkodzenie w czasie porodu dziecka w obszarze szyjnym i barkowym.


Warto również wspomnieć, że coraz częściej zwraca się uwagę na to, że nieprawidłowości w tym obszarze mogą wy...

Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI